Jutro, czyli w czwartek 13 października wieczorem, nastąpi koniunkcja (złączenie) Księżyca i Jowisza. W praktyce oznacza to, że podczas zjawiska oba ciała nie zetkną się ale będą bardzo blisko siebie, około 4 stopnie. Dla porównania widoczna z Ziemi średnica Księżyca to około pół stopnia. Koniunkcja nastapi około godziny 18 ale wtedy Księzyc będzie jeszcze bardzo nisko i raczej go nie zobaczymy. Około dziesiątej wieczorem będzie to wyglądało mniej wiecej tak:
Odszukanie Jowisza nie jest obecnie trudne, jest to w tej chwili najjaśniejszy, poza Księzycem, obiekt na niebie. Dzisiaj znajdziemy go nieco na wschód od Księżyca, który jest w pobliżu pełni. Od jutra Jowisz będzie na zachód od Księzyca. Gołym okiem Jowisz przypomina jasną gwiazdę, jeśli jednak przyjrzmy się dokładniej to zauważymy, że gwiazdy lekko migoczą a planety nie. Wynika to z faktu, iż gwiazdy widziane z Ziemi są praktycznie punktami a planety mają jednak pewną, widoczną oczywiscie tylko w teleskopie, średnicę. Jeśli spojrzymy na Jowisza przez teleskop a nawet zwykłą lornetkę to znajdziemy wokół niego cztery punkty ułożone mniej więcej w jednej linii, są to księżyce Jowisza. Planeta ma ich więcej ale cztery najwieksze: Io, Europa, Ganimedes i Kallisto można dostrzec przy pomocy amatorskiego sprzętu. Uwaga, luneta lub lornetka powinna być umocowana w statywie albo przynajmiej o coś oparta. Te cztery księżyce, odkryte przez Galileusza, nazywane są Księżycami Galileuszowymi lub Gwiazdami Medycejskimi. Jutro około 22 będzie wyglądało to mniej wiecej tak:
Ganimedes będzie schowany za tarczą planety.
Jeśli dysponujecie teleskopem o średnicy od około 8 cm wzwyż spróbujcie dojrzeć barwne pasy na tarczy Jowisza. Miejsce obserwacji winno być oddalone od żródeł światła, mieszkańcy miast są tu wyraźnie pokrzywdzeni.
Przy okazji warto obejrzeć tarczę Księżyca. Uwaga jeśli patrzymy przez lornetkę lub teleskop o dużej średnicy i małym powiększeniu to obraz będzie bardzo jasny, łatwo uszkodzić wzrok. Gdy razi w oczy to wystarczy przysłonic czymś fragment obiektywu, żeby wpadała do niego mniejsza ilość światła.
Księżyc można obserwować w każdej fazie ,ale najlepiej w okolicach pierwszej i ostatniej kwadry, wtedy światło Słońca wyraźnie oświetla kratery na jego powierzchni. Obecnie w pobliżu pełni tarcza wydaje się płaska.
Zachęcam do obserwacji.
